Waaat???!!! " hoor ik jullie al denken! 'Blij met die eerste rimpels!?".
Ja inderdaad. Het klinkt misschien alsof ik gek geworden ben. En vroeger zou ik mijn eigen oren niet hebben kunnen geloven.
Maar vandaag, exact 5 jaar geleden verloor ik iemand jong en dierbaar. Ze was een vat vol levensenergie en had het hart op de tong.
Het verlies van een jong en graag-gezien iemand, die ook maar 8 maanden mocht genieten van het mama-zijn, dat doet iets met je! Nog steeds.
Maar ergens is de energie die ze altijd uitstraalde, achter gebleven.
Het heeft me doen inzien dat clichés zoals 'pluk de dag' en ' je leven is te kort om niet te doen wat je wil', toch niet zomaar van de pot gerukt zijn.
En dat maakt dus ook dat ik die rimpels alsook de verslapte huid rond mijn buik na 3 zwangerschappen en de daarbij horende aanslag op mijn borsten, ben gaan omarmen.
Ik geniet nu écht en ten volle. En nee, dat betekent niet dat ik geen zorgen heb ( want ik ben nog steeds een stresskonijn) of slechte dagen.
Maar het heeft me geleerd mezelf te accepteren zoals ik ben.
En dat lukt de 1ne dag ook beter dan de anderen.
Maar ik heb geluk dat ik tot op vandaag de kans heb gekregen om mijn lichaam te mogen zien verouderen en veranderen. Daar ben ik enorm dankbaar om.
Het helpt enorm om het leven en de schoonheid met ook de daarbij horende aanpassingen van ons lichaam te leren appreciëren.
Want dat is nu eenmaal de wijsheid van het ouder worden...
April 2022, Hiel A.